Deze zondag was Barbara Stok, stripmaker, onze gastspreker. Zij maakte de beeldroman De filosoof, de hond en de bruiloft, over een van de eerste vrouwen in de filosofie. Bij Zin in Zondag gaf ze een rijk geïllustreerde lezing over het maken van dit boek en over de filosofie van hoofdpersoon Hipparchia.

Werkgroeplid Aukje Heideman heet iedereen van harte welkom en geeft het woord aan Alfred Oosterman, fotograaf. Hij heeft een foto meegenomen van een jonge vrouw, rustig lezend op een bankje in de schaduw van een boom in de stad Groningen. Hij vertelt over moed en doorzettingsvermogen om te leven zoals je graag zou willen leven. Als dat goed gaat, ziet het er volgens Alfred zo uit als op de foto.

Barbara vertelt over het maakproces van haar boek, de voorbereiding, reis naar Griekenland, het schrijven van de teksten en uiteindelijk het tekenen van het verhaal. En ze vertelt over de hoofdpersoon Hipparchia en haar geliefde Crates.

Hipparchia was een vrouw, kwam van een rijke familie maar zij koos er voor om afstand te doen van al haar bezit en te gaan leven op straat, samen met filosoof Crates. Zij was een van de eerste vrouwen in de filosofie in de Griekse Oudheid, ze leefde in de 4e eeuw voor Christus. In die tijd werden vrouwen gezien als minderwaardig. Hipparchia moet een extreem dappere vrouw zijn geweest gezien de keuzes die ze gemaakt heeft.

Hipparchia behoorde tot de stroming van de cynici, het cynisme. Dit woord heeft in de filosofie een andere betekenis dan welke we er tegenwoordig aan geven. De cynici verzetten zich tegen gangbare normen en conventies van hun tijd. Dat roept vragen op over gangbare ideeën zoals ‘wat is maatschappelijk succes’ en ‘hoe hoor je te leven’?

Het boek, De filosoof, de hond en de bruiloft, is haar dertiende boek. Barbara begon met autobiografische verhalen, over persoonlijke belevenissen, gedachten en observaties. Vaak is er wel een diepere laag in haar boeken, de rode draad is ‘Wat is goed leven?’. In de periode dat Barbara begon met stripverhalen maken (1998), raakte ze ook geïnteresseerd in de filosofie. Filosofie betekent voor haar: met een afstand naar de wereld kijken. Het kan leiden tot nieuwe inzichten en dat is wat Barbara mooi vindt aan filosofie. Een omschrijving van filosofie die zij ook in haar boek gebruikt is : ‘Zoeken naar waarheid en rechtvaardigheid op grond van zuiver redeneren’ (citaat, onbekend).

Bij het lezen van een (beknopt) verhaal over Hipparchia was het voor Barbara direct duidelijk dat dit verhaal verteld moest worden. Tijdens het werken aan het boek, van 2016-202, vroeg ze zich regelmatig af: ’Is het nog actueel?’ In die periode is er veel gebeurd, Trump voor het eerst gekozen als president van VS, me-too, black lives matter, corona, de klimaatramp werd meer duidelijk. Elke keer dacht ze, is mijn boek nog up-to-date? Maar dan merkte ze dat Hipparchia en Crates nog steeds een belangrijke boodschap hebben, ze verzetten zich tegen conventies en normen in hun tijd. Onderwerpen als man-vrouw verhoudingen, rijkdom en bezit, status, succes, positie van dieren, rangen en standen. Barbara Stok hoopt dat ze inspireren om onze eigen normen en conventies onder de loep te nemen en ons misschien een beetje te verzetten en misschien anders naar de wereld te kijken en andere keuzes te maken.

Na haar lezing beantwoordt Barbara de vele vragen van de aanwezigen. Aansluitend zingt Kees Richters aan de piano een lied van Kikker. Marian van der Beek bedankt Barbara Stok met een mooi boeket heel hartelijk voor de inspirerende lezing. Aukje Heideman bedankt Alfred Oosterman en Kees Richters voor hun bijdrage en ook alle bezoekers.

 

 

 

Foto: Lin Woldendorp

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.
Verplichte velden:*