De bijeenkomst op 1 april was doortrokken met humor, maar ook met bezinning en ontroering.

Voor de eerste keer is de bijeenkomst niet in de Zuiderkerk maar in Grandcafé Liff. Logisch dat er een andere sfeer heerst: ongedwongen en relaxt.

Bert Altena heeft de algehele leiding.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Annie Baerends leest het verhaal voor over Abraham die zijn vader Terach op een
humoristische manier laat weten: ik geloof niet meer zoals jij gelooft en daarom
vertrek ik uit dit land.

.

.

Anneloes Fokkema, werkkzaam bij de organisatie CliniClowns vertelt over haar werk. We merken met hoeveel toewijding de organisatie zich inzet om zieke kinderen even afleiding te bezorgen en even te laten (glim)lachen.

.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

Twee affiches van de organisatie CliniClowns. Het valt op hoe ontspannen de kinderen daar op staan.

Marleen, de CliniClown vertelt over haar werkwijze. Die is rustig, gaat in op de reacties van een kind en er wordt nooit een ‘act’ ingestudeerd. Je kunt trouwens ook niet spreken van een act. Marleen draagt in haar rol als clown wel een rode neus en grappige kleren, maar ze is dan niet geschminkt.

.
.

Heel veel humoristische teksten van ‘Loesje’ worden kritisch gelezen. Welke is heel grappig en past het beste bij mij? We vertellen het elkaar. En…. wie nog een mop wil vertellen, kan een clownsneus verdienen!
.
.
.
.

.
Marijn van Doorn begeleidt zichzelf op gitaar als ze zingt: ‘Het regent zonnestralen’ en ’74 / 75’. Het lied ‘De nar’ geschreven door Bette Westera en op muziek gezet door Jojanneke Vanderveen wordt door iedereen vrolijk meegezongen.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
Welke ouders kunnen we blij maken met een knuffel voor hun zieke kind?

Mischa van Huijstee is weer behoorlijk op dreef met door hem zelf geschreven humoristische teksten!

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Schrijffoutje

Jezus zou de man helpen zijn dak te repareren op één voorwaarde:
De man moest een hemelse boodschap wereldkundig maken.
Dat vond de man wel best.

Ze gingen samen aan het werk,
maar merkten al snel dat ze zich hadden vergist,
ze hielden veel dakpannen over.
De man nam de fout op zich,
een vergissing is immers slechts menselijk
en het dak lieten ze maar zo.
De hemelse boodschap luidde nu:
Jezus redt.

Er was geen redden aan,
het werd een zooitje op de wereld.
Ik bid vurig voor de komst van een profeet
in de vorm van een goede dakdekker
die de pannen verlegd en de wereld redt
met de boodschap: Jezus redt het niet alleen.

Een boeket rode tulpen om Marloes en Marleen te bedanken voor hun mooie, interessante verhalen over de CliniClowns.